Anlatsam, beni de sabahlara kadar dinler misin? İçimi döksem sana; kussam tüm kinimi, tüm nefretimi... Beni tüm kötü duygulardan arındırabilir misin? Kurtarabilir misin benliğimi bu çürümüş düşüncelerden?
Evet, sen sadece dinlersin. Ama bunu da senin kadar iyi yapamaz hiç kimse. Kim bilir ne sırlar barındırırsın o hırçın dalgalarında. O dalgalarda benim de sırlarıma yer var mı Ulu Deniz?
Biliyorum, sen sana gelen hiç kimseyi geri çevirmezsin. Kim gelirse gelsin dinlersin. O dalgalarda herkese bir yer vardır. Zaten bu yüzden ulu değil misin?
Söyle bana deniz, zor değil mi senin için bunca derdi taşımak? Dinleyip de tek bir kelime etmemek. Kim bilir ne hükümdarlar kimseciklere diyemediklerini sana anlatmış, ne devlet adamları altında ezildikleri gerçekleri sana haykırmıştır. İnsanlığın tüm gizemini barındırırsın içinde.
Anlaşılan bugün sen de dertlisin. Dalgaların hiç olmadığı kadar sert vuruyor kıyıya. Bunca zaman hep sen dinledin beni. Bu sefer de sen anlat, ben dinleyeyim seni Ulu Deniz.
İrem Kurt
