Yazmakta zorlanıyorum. Uzun zamandır başıma gelmemişti. Belki de umudumu yitirdiğim bir zamana denk geldi. Peki nedir bu umut? Çok mu...

İnsanın doğduğu andan itibaren eksik olarak kabul edilişi oldukça eski bir düşüncedir. Peki bu düşünceyi biraz değiştirip insanın aslında...

Anlatsam, beni de sabahlara kadar dinler misin? İçimi döksem sana; kussam tüm kinimi, tüm nefretimi... Beni tüm kötü duygulardan...

Bembeyaz bir oda… Masumiyetin ve saflığın rengi. O odayı kirletmek ister gibi tam ortaya konuşlanmış demir bir yatak ve tavanda yarısı...

Evet, hatırlıyorum. Yazın gelmesine çok az kala Mayısta. Öyle bir aktı ki gözlerinden yaşlar bulutların Üzgündü veya kızgın Anlayamazdın...

Kötü hislerin tercümesi, karnımda sürüp giden bir bulantıyla uyandım bugün. Bulantı, öyle sarıyordu ki karın boşluğumdan zihnime kadar...

Nasıl nefes alınır hatırlıyor musun? Kar tane tane yağarken, bütün o beyazların içindeki gölgeler büyüyor. Oysa görmemem lazım, hareler...